Εθελοντές γιατροί στην υπηρεσία ανασφάλιστων καρκινοπαθών δίνουν το δικό τους μήνυμα  υποστηρίζοντας την πρωτοβουλία του ΣΚΑΪ, "Όλοι Μαζί Μπορούμε και στην Υγεία"

Ως επικεφαλής της ογκολογικής κλινικής του νοσοκομείου Σωτηρία, ο Δρ. Κώστας Συρίγος πίστευε ότι είχε δει τα πάντα εξηγεί στη διαδυκτιακή έκδοση της εφημερίδας New York Times. Ωστόσο τίποτα δεν τον είχε προετοιμάσει για την περίπτωση της Έλενας, μιας άνεργης γυναίκας που είχε διαγνωστεί με καρκίνο στο στήθος ένα χρόνο πριν απευθυνθεί σε αυτόν. Μέχρι τότε, ο όγκος της είχε φτάσει στο μέγεθος ενός πορτοκαλιού και είχε δημιουργήσει πληγές στο στήθος της, τις οποίες εκείνη καθάριζε με χαρτοπετσέτες. O Δρ. Συρίγος είπε: «Όταν την είδαμε, μείναμε άφωνοι. Τέτοιες περιπτώσεις περιγράφονται στα βιβλία, αλλά ποτέ μέχρι τώρα δεν τις είχαμε δει από κοντά γιατί όποιος αρρώσταινε σε αυτή τη χώρα πάντα μπορούσε να λάβει βοήθεια».

Η Έλενα έμεινε χωρίς ασφάλιση όταν αναγκάστηκε να παραιτηθεί από το σχολείο όπου εργαζόταν ως δασκάλα για να φροντίσει τους δύο καρκινοπαθείς γονείς της και τον άρρωστο θείο της. Όταν εκείνοι πέθαναν, η κρίση είχε ήδη χτυπήσει τη χώρα μας και στα 58 της, ήταν αδύνατο για εκείνη να βρει δουλειά. Όταν έμαθε ότι είχε τον ίδιο τύπο καρκίνου του στήθους με αυτόν που σκότωσε τη μητέρα της, πανικοβλήθηκε. Η θεραπεία
θα κόστιζε τουλάχιστον 30.000 ευρώ, όπως την ενημέρωσαν, και ο τραπεζικός της λογαριασμός είχε ήδη αδειάσει. Προσπάθησε να πουλήσει ένα μικρό χωράφι που είχε κληρονομήσει, αλλά εξαιτίας της κρίσης κανείς δεν αγόραζε γη. Τελικά ο καρκίνος της εξαπλώθηκε και δεν μπορούσε να λάβει θεραπεία μέχρι πριν λίγους μήνες, όταν έμαθε για ένα κίνημα γιατρών που εδώ και κάποιο διάστημα έχει αναλάβει να φροντίζει τους ανασφάλιστους ασθενείς, μεταξύ αυτών και τους καρκινοπαθείς. Οι γιατροί αυτοί, μεταξύ των οποίων και ο Δρ. Συρίγος, συλλέγουν φάρμακα από δωρεές φαρμακείων, φαρμακευτικών εταιριών, και οικογενειών καρκινοπαθών που έχασαν τη μάχη με την επάρατη νόσο και εργάζονται εκτός της βάρδιας τους για να βοηθήσουν όσους περισσότερους μπορούν. Πλέον η Έλενα υποβάλλεται σε χημειοθεραπείες.

Το προσωπικό της Ογκολογικής Μονάδας του Σωτηρία δουλεύει εθελοντικά μετά το κανονικό του ωράριο. Ο αριθμός των ασθενών του ιατρείου έχει ανέβει από 5 σε 35. «Μερικές φορές γυρνάω σπίτι εξαντλημένη» λεει η παθολόγος Κορίνα Λιμπεροπούλου, «Αλλά όσο υπάρχει υγειονομικό υλικό με το οποίο μπορούμε να δουλέψουμε, η προσπάθεια αυτή δεν θα σταματήσει.»

Με τις αλλαγές που έχει φέρει η κρίση και το Μνημόνιο στην Ελλάδα, πλέον, όσοι χάνουν τη δουλειά τους μένουν ανασφάλιστοι μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα και αναγκάζονται να πληρώνουν τα ιατρικά τους έξοδα από την τσέπη τους. Ειδικά στην περίπτωση των καρκινοπαθών που οι θεραπείες κοστίζουν, «αν είσαι ανασφάλιστος το σύστημα απλώς σε αγνοεί. Δεν έχεις πρόσβαση σε χημειοθεραπεία, χειρουργεία, ούτε καν σε απλά φάρμακα», τόνισε στην εφημερίδα ο Δρ. Συρίγος. «Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, το να είσαι άνεργος σημαίνει θάνατος», πρόσθεσε.
 

Πηγή: New York Times